Arkham Horror - warto?

[Wladek]

Jeżeli Arkham Horror tak bardzo Ci nie podszedł to spróbuj odzyskać część funduszy sprzedając grę na allegro czy tutaj w dziale ofert prywatnych. Rozczarowanie wtedy nie jest aż tak intensywnym uczuciem.

[pan_satyros]

Miałem na myśli to, że nawet jeżeli film jest genialny to nie każdemu się spodoba. Np. moja mama nie lubi filmów gangsterskich i choćbym jej podsuwał Ojca Chrzestnego nie będzie chciała go oglądać i tyle. Stąd nie wiem po co kupowałeś Arkham skoro ewidentnie ten typ rozgrywki (mechanika przygodówek) Ci nie odpowiada.

[garrecisko]

Dorzuciłbym swoje trzy grosze wcześniej, ale przegapiłem temat.

Paratech, dokładnie tak samo miałem z AH, zagraliśmy może z 3-4 partie w których absolutnie wiało nudą. A Lovecrafta czytałem i sobie cenię, co by nie było (w górach szaleństwa miażdży klimatem).
Grę kupiłem na forum i sprzedałem na forum, możliwe, że ktoś czerpie z niej przyjemność

Tak jak zostało już napisane wyżej (wypacz, nie pamiętam ksywki): sięgnij po Battlestar Galactica, z gier kooperacyjnych, powiedzmy przygodowych, zdecydowanie lider jak dla mnie. A serial obejrzałem dopiero po paru partiach

[Arkadiusz]

Po tak wielkim rozczarowaniu, nie zamierzam sięgać już po grę przygodową ani nawet po produkcję kooperacyjną. Osobiście uwielbiam klimaty sf a serial Battlestar Galactica momentami naprawdę mnie zachwyca ale nie odważę się wyłożyć kolejne 180zł za produkcję z tego gatunku.

Nie rozumiem zachwytów nad Arkham Horror, szokuje mnie, że np w rebel.pl jest tyle pochlebnych opinii, że nikt (oprócz mnie) nie napisał negatywnie o niej. Nie potrafię poczuć emocji, choć od czasu do czasu naprawdę się staram. Nie znajduje w niej nic ekscytującego a gra zaczyna mnie nudzić mniej więcej pod koniec wykładania tych wszystkich stosów kart i żetonów. Jak chciałbym poczuć klimat to wolałbym przeczytać książkę. Tutaj otoczka jest zabijana przez nudną mechanikę. Do tego gry kooperacyjne są trochę bezsensowne dla mnie, jakoś nie odpowiada mi rozgrywka gracze kontra gra. Jak na początku usłyszałem o takim rozwiązaniu w grach planszowych, pomyślałem "świetne", pamiętałem ile emocji dała mi kooperacja w Left 4 Dead czy Killing Floor na komputerze. Tutaj to zupełnie nie działa. Dochodzi do takich momentów, że po prostu oszukuje, przerzucam jeszcze raz kostki, bo nie chce mi się np. po godzinie gry wracać do punktu wyjścia w wyniku tylko i wyłącznie nieudanych rzutów.

[Ryslaw]

Po tak wielkim rozczarowaniu, nie zamierzam sięgać już po grę przygodową ani nawet po produkcję kooperacyjną. Osobiście uwielbiam klimaty sf a serial Battlestar Galactica momentami naprawdę mnie zachwyca ale nie odważę się wyłożyć kolejne 180zł za produkcję z tego gatunku.

Odważ się. Sam nie lubię gier przygodowych raczej - choć mam je, bo moje dziecię starsze za nimi przepada - ale Battlestar to coś zupełnie innego. Nie jest to gra przygodowa, ale kooperacyjna ze świetnie zrobionym elementem zdrajcy. Sprawdza się fantastycznie. Bardzo polecam. A dla fana serialu to już absolutne musiszmieć.

[garrecisko]

Zawsze możesz zrobić tak - wystaw AH w dziale handel i wymień na Battlestara (w końcu, co masz do stracenia?)
Co do AH i komentarzy na temat tej gry - też tego nigdy nie rozumiałem. U mnie przez tę grę przewinęło się jakieś 8 osób i nikomu absolutnie nie podeszło.

[poooq]

Co do AH i komentarzy na temat tej gry - też tego nigdy nie rozumiałem.

Jak już pisałem: wszystko jest kwestią gustu.

[garrecisko]

De gustibus non est disputandum. Masz rację, przepraszam.

[Arkadiusz]

Ja również przepraszam, jeśli kogoś uraziłem. Najdziwniejsze jest z to z AH, że ja naprawdę nie wiem czy chciałbym się jej pozbyć. Nie wiem może to zasługa tego klimatu, może dlatego, że gra ładnie wygląda (nawet pudełko nieźle się prezentuje). Tak jak mówię cały czas staram się do niej przekonać, może kiedyś to nastąpi. Tak sobie myślałem, że może jakieś house rules znacząco podniosłoby grywalność. Może zacznę grać, że np sukces odnosi się przy wynikach 4,5 i 6, jakoś drażni mnie tak niskie prawdopodobieństwo powodzenia. Zwłaszcza jak się ma np. 2 czy 3 kostki i na każdej musi być sukces, denerwuje mnie to.

[nie no nie lubię tej gry i koniec, przed chwilą zakończyłem swoją partię po 1 rundzie, dłużej zajęło mi rozkładanie elementów i chowanie niż sama gra- NUDY, muszę się jej pozbyć, ostrzegam wszystkich, którzy sądzą, że gra o tylu pozytywnych opiniach nie może być zła, moim zdaniem ta gra jest bardzo zła]

[pan_satyros]

np sukces odnosi się przy wynikach 4,5 i 6, jakoś drażni mnie tak niskie prawdopodobieństwo powodzenia. Zwłaszcza jak się ma np. 2 czy 3 kostki i na każdej musi być sukces, denerwuje mnie to.

Wystarczy zdobyć błogosławieństwo
Tak jak wspominałem jest w grze wiele sposobów, by wybrnąć z trudnych sytuacji, dobór badaczy też nie jest bez znaczenia dla całej rozgrywki. Trzeba jednak przyznać, że bywają sytuacje kiedy faktycznie pech bierze górę i tyle, wszystko zależy czego oczekujemy od gry.
Przede wszystkim na przyszłość polecam przed zakupem dokładnie przeczytać instrukcję, i zasymulować w myśli jak wygląda rozgrywka (lub spr on-line jeśli to możliwe).

[Ouragan]

Potwierdzam. Gra jest nudna. Przez kilka pierwszych gier jest jeszcze w miarę ciekawa (niepoznane karty i eventy na nich). W kolejnych rozgrywkach już nawet nie czytasz tych zdarzeń i losowo mordujesz potwory (właściwie najbardziej dopasiony gracz, bo reszta biega i dokupuje mu sprzęt). Gorsza wersja Magii i Miecza.MiMa rozstawiało się szybciej i można było walczyć ze sobą. Kto lubi gry typu karciana "wojna", "co mi przyniesie los - dobrana karta" ten będzie pewnie zachwycony, mnie osobiście wydaje się marnowaniem czasu.

[Vlad]

To i ja dorzucę tu swoje trzy grosze. Arkham Horror to jak dotąd moje największe rozczarowanie planszówkowe. Byłem mocno napalony na tę grę, jej klimat i kupiłem ją, ale po pierwszej rozgrywce stwierdziłem, że za żadne skarby świata nikt mnie nie namówi na jeszcze jedną partię. Ziejąca nudą, losowa mechanika przesłonięta stosem żetonów i kart, co z tego że ładnych, skoro jest to ewidentny przerost formy nad treścią. Ale nawet to bym przeżył, gdyby nie potworny downtime (fakt, że wraz ze sprawdzaniem reguł od czasu do czasu). Oczekiwanie na swoją kolejkę stało się jednak w pewnym momencie prawdziwą udręką, by nie powiedzieć męką piekielną i dlatego, grając w trójkę, po 7 godzinach katuszy daliśmy sobie spokój, nie kończąc gry... Może nawet czegoś nie doczytałem w regułach, ale i tak to doświadczenie było dla mnie wystarczająco wstrząsające, by Arkham błyskawicznie znalazł się był w TOP 1 moich pozycji na sprzedaż/wymianę. Żaden inny tytuł dotychczas tak mnie nie umordował

[Arkadiusz]

Szkoda, że nie trafiłem na tego typu komentarze wcześniej, oszczędziłoby mi to wielkiego zawodu. Jak się trafia na praktycznie same zachwyty czy to w recenzjach czy komentarzach, można pomyśleć, że ta gra to 8 cud świata i pewniak do kolekcji. Nic bardziej mylnego. Nie wiem jak bardzo muszą sobie wkręcać miłośnicy tej gry przed i podczas rozgrywki ale sądzę, że bardzo.

[Cap.Kovnik]

Hmmm ile ludzi tele opinii - dla mnie AH jest wybitna gra.
Rozkładanie żetonów i kart - hmmm - ja to lubię, wręcz uwielbiam.
Gram sam bądź w gronie 2-3 osobowym. W tle leci muzyczka Nox Arcany z płyty Necronomicon...
Nie żałuje grosza wydanego na podstawkę i multum dodatków (wersia ang).
Co sprawia, że kocham ta gre? Właśnie ten klimat, jak dla mnie przez duże K, ilustracje, karty, postacie z książek mistrza...

[poooq]

Ja Arkhama bardzo lubię i jeśli mamy ochotę na kilkugodzinną przygodę, sięgamy właśnie po niego. Jak głos równoważący rozczarowane posty użytkowników zawiedzionych tym tytułem, pragnę napisać, że: w tej grze nie można grać algorytmem, sposób myślenia i działania charakterystyczny dla eurogier (optymalizacja ruchów, obliczanie prawdopodobieństwa itp) sprawia, że widzimy tylko niesprawiedliwą losowość i prostacką mechanikę opartą na testach. Kiedy spróbujemy zdystansować się od rzutów kostkami, częstotliwości losowania żetonów czy wartościowością poszczególnych lokacji na planszy, wtedy losowość potrafi pokazać ukryty w niej pazur: zbiegi okoliczności prawie, że niemożliwe w swoich zakresach czy krótkie chwile oddechu pomiędzy kolejnymi falami zagrożenia. Strzępy zdarzeń opisanych na kartach zaczynają układać się w spójną historię, a gracze mogą poczuć na karkach lodowaty oddech Przedwiecznych.
Po pierwszym kontakcie z grą byłem zdziwiony niektórymi pomysłami, szczególnie wtedy kiedy porównywałem ją do fabularnego CoCthulhu: pojedynki z niektórymi potworami czy samymi Prastarymi Potęgami wydawały się przegięciem, ale udziału w planszówkowej przygodzie szybko wyjaśnił, że chodzi tu właśnie o PRZYGODĘ, o losowość i kooperację przeciw mechanice, o odpowiedni stopień komplikacji zasad umożliwiający wprowadzanie wielu nowych i różnorodnych opcji i elementów ułatwiających i przeciwnie, podnoszących trudność gry.
Tak, czy inaczej: jak każda gra nie zadowoli wszystkich. Ale jeśli trafi w gusta, to uwiedzie i porwie na naprawdę odległe oceany przedwiecznych koszmarów.

[Arkadiusz]

Ale jeśli trafi w gusta, to uwiedzie i porwie na naprawdę odległe oceany przedwiecznych koszmarów.

Ale jeśli nie trafi, to gracz stanie się posiadaczem najbardziej bezużytecznego, nierajcującego, niesatysfakcjonującego produktu jaki jestem w stanie sobie wyobrazić. I to za kosmiczną kwotę ok. 180zł. Lojalnie ostrzegam. Zakończę już znęcanie się nad tym tytułem, wystarczy już tego.

[pan_satyros]

Co by nie powiedzieć tak drastycznie negatywne opinie o AH to mniejszość, i zazwyczaj są to tak jak tu, głosy osób rozczarowanych typem rozgrywki, a nie konkretnie wspomnianą pozycją.
Na ponad 11000 oceniających, jedynie niewiele ponad 1000 daje grze mniej niż 6 oczek, z drugiej strony suma ocen od 8-10 to 7200.
Więc nie demonizował bym tej gry, gdyż niemal wszystkie przedstawione zażyty to kwestia gustu (odnośnie przygodówek)i frustracji po nieudanym zakupie.
Druga sprawa porównywanie Talizmana z AH to chyba jakiś żart, dołóż do AH poruszanie się o tyle ile wskaże kostka (które zabiło by jakiekolwiek planowanie) wtedy możemy próbować coś porównywać. Talizman praktycznie gra się sam, w Arkham jednak trzeba trochę pomyśleć,a wybory nie są tak oczywiste jak "w prawo", "w lewo".

[FormatC]

Kwestie AH przemilcze bo kazdy moze miec swoje zdanie (ja akurat czasem lubie a czasem - nie, w zaleznosci od towarzystwa ), zaznacze tylko, ze BSG rzeczywiscie jest inne i prawdopodobnie ciekawsze, ale trzeba koniecznie grac w 5 albo 6 osob, w mniejszym gronie po prostu nie ma sensu...

[farmer]

No, dość szokujący jest dla mnie tak duży wysyp, tak negatywnych opinii o tej grze. Jakoś zdążyłem się przyzwyczaić do bardzo pozytywnych recenzji i opisów AH - a tu się okazuje, że w ukryciu funkcjonowała wielka rzesza zawiedzionych i niezadowolonych.

Moim skromnym zdaniem, to jedno trochę wynika z drugiego.
AH to gra przygodowa.
Jeśli ktoś grał kiedyś w tego typu pozycje, to wie, że nie są to gry dla każdego. A zdecydowanie, nie są to gra dla eurograczy (bo za długa, zbyt losowa, a odarta z klimatu, zwyczajnie przestaje być fajna).
Wszędzie jednak można było znaleźć ochy i achy nad AH, więc sporo osób ulegało tym pozytywnym opiniom i stwierdzało że warto spróbować i poczuć genialnosć tej gry - mimo, że z racji swych upodobań, nie powinni nigdy sięgać po przygodówkę. No, ale te ochy i achy... coś w tym AH musi być super-wypasionego, więc kupię...
No i był zawód.
Jeśli ktoś kocha i ubóstwia narty, to niekoniecznie będzie skakał z radości otrzymując rolki albo rower, choćby najbardziej wypasione.

Osobiście, AH ani nie kocham, ani nie nienawidzę. Przygodówki lubię od dzieciaka (ach, ten MiM), więc przynajmniej AH jest adresowana do mnie . W większym, nie za mocno zaangażowanym w planszówki gronie, AH fajnie się sprawdza i czasem z przyjemnością zagram. W mniejszym gronie wolę jednak WoW: TBG, zaś w bardziej zaangażowanym towarzystwie: Descenta.

Żadnej z tych gier, nawet absolutnie genialnego Descenta: Road to Legend, nie polecam jednak niezadowolonym z AH . Najprawdopodobniej zupełnie Wam się nie spodobają, podobnie jak AH.

pozdr,
farm

[Arkadiusz]

Wszędzie jednak można było znaleźć ochy i achy nad AH, więc sporo osób ulegało tym pozytywnym opiniom i stwierdzało że warto spróbować i poczuć genialnosć tej gry - mimo, że z racji swych upodobań, nie powinni nigdy sięgać po przygodówkę. No, ale te ochy i achy... coś w tym AH musi być super-wypasionego, więc kupię...
No i był zawód.

Dokładnie tak było ze mną. Gra dostała ode mnie wiele szans. Nawet dzień przed sprzedażą kiedy znajomi przyszli, piliśmy sobie wino i pomyślałem czas na ostateczną próbę. Nastawiłem się bardzo dobrze, mówiłem im, że gra podobno świetna, dostaje wspaniałe oceny, recenzje są bardzo pochlebne. Kiedy zacząłem rozkładać grę, żona mojego kolegi powiedziała: "już mi się podoba". Jednak jak tylko rozgrywka się zaczęła- czar prysł a wraz z nim moje ostatnie złudzenia. Rozgrywkę mogę podsumować krótkim dialogiem.

Początek rozgrywki, faza ruchu.

Jeden z graczy: "Co mam zrobić"
Odpowiadam : "Idź gdzieś"
Gracz: "Gdzie?"
Ja: "Gdzie chcesz, np tu"
Gracz: "Po co?"

Wyjaśniłem mu o co chodzi, że pojawią się bramy, że trzeba zbierać sprzęt i wskazówki. W końcu mnie posłuchał, nadeszła faza spotkań. Na karcie oczywiście tradycyjny zestaw: wykonaj test szczęścia (-1), jak się nie powiedzie tracisz wszystkie pieniądze (coś w tym guście). Gracz rzuca 2 i 6, test się udaje. I teraz:

Gracz: " I co teraz?"
Ja: "Udało Ci się"
Gracz: "Czyli?"
Ja "No nie tracisz kasy"
Gracz "I to wszystko? Wow"

Fascynująca jest ta gra!!!!

[janekbossko]

moim skromnym zdaniem jest jedna z lepszych przygodówek o wyjatkowym klimacie. Nie czujesz - nie graj, proste
Nie dziwe sie ze gra koledze wyzej nie podeszla jak tak wygladala rozgrywka

[Arkadiusz]

Nie czuje. Na pewno chcesz powiedzieć, że jeśli czytalibyśmy z przejęciem teksty na kartach, stworzylibyśmy odpowiednią atmosferę a w tle leciałaby klimatyczna muzyka to nagle rozgrywka stałaby się pasjonująca- nie kupuje tego Podążając tym tokiem rozumowania np grając w Race for the Galaxy powinienem ubrać skafander kosmiczny i zapodać soundtrack z Gwiezdnych Wojen, Mass Effect lub Odysei Kosmicznej, bo w przeciwnym wypadku nie będę czerpał z gry ŻADNEJ przyjemności? Jak gramy w Wikingów, nikt nie musi zakładać hełmu z rogami żebyśmy się dobrze bawili.

[Utumo]

Dodam tylko,że nie widzałem u miłośnika żadnej gry tego błysku w oku gdy mówiłem,że grywam w AH.Jeśli ktoś już złapie bakcyla to nic nie trzeba tłumaczyć.

[janekbossko]

STAR
mylisz pojęcia, gatunki i wiele rzeczy związanych z grami. Z czasem dojrzysz różnice

Juz kolega wczesnij napisal, gry przygodowe maja swoje prawa. Mozna je lubic lub nie ale na pewno nie mozna porownywac z Wikingami, RftG czy innymi eurogrami.
Mnie np nie dziwi kiedy z odtwarzacza cd leci muzyka z Gladiatora przy partii w Republic of Rome.

[garrecisko]

@Starscream: ktoś tu chce kupić AH - viewtopic.php?f=10&t=13457